Περασμένα μεσάνυχτα

Πέρα από τη χώρα των ονείρων
στάθηκες για μια στιγμή μονάχη
Ω! Πώς φοβόσουν.
Οι λέξεις καρφιά μες στο μυαλό
Η εικόνα σου όμοια με ψίθυρο.


Πάντα το βήμα μένει μετέωρο
Δίχως σκαλί να το κρατά
Πιάνεις το χέρι μου
Αγγίζεις με την σκέψη την καρδιά
κι ύστερα άβυσσος και σκόρπιο χώμα.

Here we go

Λοιπόν. Φτάσαμε με το καλό στην Κύπρο (για σπουδές και όχι μόνο), τακτοποιηθήκαμε σε ένα ξενοδοχείο για αρχή και περιμένουμε. Περιμένουμε τι ? Χμμμ.... Δύσκολη ερώτηση. Την Δευτέρα ? Ένα "γεια" ?  Έμπνευση ? Υπομονή. Όλο το καλοκαίρι δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με το blog. Δικαιολογία δεν υπάρχει. Απολογούμαι. Ελπίζω σε πολλά πράγματα. Άντε να δούμε. Νέα αρχή είναι σίγουρα. Διαφορετικά τα πράγματα, πολλές οι ευχές και τα χαμόγελα. :)
Υπομονή :)