Το δεύτερο -αισίως- ποστ περιλαμβάνει 2 από τις φωτογραφίες που τράβηξα πρόσφατα και έχει ως σκοπό να υποδείξει την Νο1 αγάπη μου (που μάλλον λατρεία θα την έλεγα), αυτή για την υπέροχη εφεύρεση που λέγεται φωτογραφία.
Χτες (προχτές για του λόγου το αληθές γιατί περάσαμε τις 12) έτυχε, ρίχνοντας μια ματιά από το μπαλκόνι, να παρατηρήσω (που λέει ο λόγος παρατηρήσω καθώς καταλάμβανε το μισό οπτικό μου πεδίο) ένα συννεφάκι. Απόγευμα ήτανε, ο ήλιος έτοιμος να δύσει και είχε ήδη απλώσει αυτό το μαγευτικό πέπλο χρωμάτων, όπως συνηθίζει άλλωστε κάθε μέρα περίπου τέτοια ώρα και όταν το επιτρέπει ο καιρός. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι τα βουνά που αχνοφαίνονται στο βάθος αποτελούν την οροσειρά του Ολύμπου. Να λοιπόν η πρώτη φωτογραφία:
Συνεχίζοντας παρακάτω, συναντάμε μια παλαιότερη φωτογραφία (εντάξει, όχι και τόσο παλιότερη) που ετραβήχθη την ημέρα της πανσελήνου. Ως γνησία κορασίδα κι εγώ κάτι τέτοιες μέρες (νύχτες δηλαδή) δεν είναι δυνατόν να μη βγω να θαυμάσω το θέαμα. Εντάξει ... ο εξοπλισμός μου δεν είναι ο καταλληλότερος για τέτοια περίσταση, αλλά κάτι κάναμε (με εξαιρετικό ζουμ είναι ορατές και κάποιες σκιές στη σελήνη !!!). Θαυμάστε λοιπόν και τούτη:
Πολύ όμορφες είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το συννεφάκι στην πρώτη.. epic win! Απ' αυτά που αγαπάω κι εγώ!
Ευχαριστώ πολύ ΤΤ μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφή