Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Από "Εποχές 2"

Προσπάθησε μ' όση καρδιά σ' απομένει, χάραξε
     τούτες τις δυο γραμμές σταυρωτά
Ύστερα γέλασε πάλι, δοκίμασε τη νιότη σου ακό-
     μα μιαν Άνοιξη˙ δεν είναι μάταιο
Μη θυμηθείς κάποια μέρα κάποιον που έφυγε με
     δυο πληγωμένες παλάμες
Ήμουνα εγώ που σου 'λεγα πάντα: φεύγοντας ήτα-
     νε πια πολύ αργά
Κι είχαμε ακόμα πολλή πίκρα πολλή μνήμη πολ-
     λή νόηση