Κυνηγώντας μια στιγμή

Ανηφόριζε το λεωφορείο από το συντριβάνι της πλατείας Αντιγονιδών πριν διασχίσει την Αγ. Δημητρίου και πάρει τη στροφή αριστερά προς την παλιά λαχαναγορά. Κι εκείνη ήταν η στιγμή. Η αγαπημένη ώρα της ημέρας.

Ιταλία 14-20/03/2011

Όπως μερικοί από εσάς ήδη γνωρίζετε την περασμένη βδομάδα επισκέφθηκα την όμορφη Ιταλία στα πλαίσια της επταήμερης εκδρομής του σχολείου μου. Περάσαμε πολύ όμορφα, είδαμε καταπληκτικά μέρη και μνημεία, γνωστά καλλιτεχνήματα και πανέμορφα τοπία. Το ταξίδι ήταν μεγάλο, οι φωτογραφίες πολλές, οπότε θα ανέβουν σιγά σιγά. 

Ξεκινάμε από τη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο, τα ξημερώματα, με φόντο έναν υπέροχο ουρανό. Χρώματα κι αρώματα, εξαιρετικά σύννεφα και φυσικά η μηχανή ανοιχτή καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης (Α). Απολαύστε την διαδρομή.

Το ποτάμι

Η διαταγή ήτανε ξεκάθαρη: Απαγορεύεται το μπάνιο στο ποτάμι, ακόμα και να πλησιάζει κανένας σε απόσταση λιγότερο από διακόσια μέτρα. Δε χώραγε λοιπόν καμιά παρανόηση. Όποιος την παρέβαινε τη διαταγή, θα πέρναγε στρατοδικείο.

Τους τη διάβασε τις προάλλες ο ίδιος ο ταγματάρχης. Διέταξε γενική συγκέντρωση, όλο το τάγμα, και τους διάβασε. Διαταγή της Μεραρχίας! Δεν ήτανε παίξε γέλασε.

Είχανε κάπου τρεις βδομάδες που είχαν αράξει δώθε από το ποτάμι.

Κείθε από το ποτάμι ήταν ο εχθρός, οι Άλλοι όπως τους λέγανε πολλοί.

Τρεις βδομάδες απραξία. Σίγουρα δε θα βάσταγε πολύ τούτη η κατάσταση, για την ώρα όμως επικρατούσε ησυχία.

Και στις δυο όχθες του ποταμού, σε μεγάλο βάθος, ήτανε δάσος. Πυκνό δάσος. Μες στο δάσος είχανε στρατοπεδεύσει και οι μεν και οι δε.

Οι πληροφορίες τους ήτανε πως οι Άλλοι είχανε δυο τάγματα εκεί. Ωστόσο, δεν επιχειρούσαν επίθεση, ποιος ξέρει τι λογαριάζανε να κάνουν. Στο μεταξύ, τα φυλάκια, και από τις δυο μεριές, ήταν εδώ κι εκεί κρυμμένα στο δάσος, έτοιμα για παν ενδεχόμενο.

Τρεις βδομάδες! Πώς είχανε περάσει τρεις βδομάδες! Δε θυμόντουσαν σ' αυτόν τον πόλεμο, που είχε αρχίσει εδώ και δυόμισι χρόνια περίπου, άλλο τέτοιο διάλειμμα σαν και τούτο.

Μόνο γιατί μ' αγάπησες

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες

στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.